1. Co mówi art. 209 kodeksu karnego?
Art. 209 § 1: „Kto uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim z mocy ustawy, orzeczenia sądu albo ugody zawartej przed sądem lub innym organem obowiązku alimentacyjnego – podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”
§ 1a: Jeżeli działanie sprawcy naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych – kara może wynieść do 2 lat pozbawienia wolności.
2. Co oznacza „uporczywe uchylanie się”?
Nie chodzi o jednorazowe opóźnienie, ale o celowe i długotrwałe unikanie płatności. Sąd bierze pod uwagę m.in.:
- liczbę zaległości,
- czas trwania uchylania się,
- możliwości zarobkowe dłużnika,
- czy dłużnik podejmował realne próby uregulowania zaległości.
3. Kiedy sprawa trafia do prokuratury?
Postępowanie najczęściej wszczyna się:
- na wniosek osoby uprawnionej do alimentów,
- na wniosek ośrodka pomocy społecznej (jeśli wypłacane są świadczenia z funduszu alimentacyjnego),
- w przypadku rażących zaległości.
4. Jak się bronić w sprawie o niealimentację?
- Wykazać brak winy – np. problemy zdrowotne, utrata pracy.
- Udowodnić częściowe regulowanie alimentów lub zawarcie ugody.
- Przedstawić dowody na rzeczywiste możliwości zarobkowe.
- Złożyć wniosek o warunkowe umorzenie postępowania.