Spis treści
- Co mówi art. 160 kodeksu karnego
- Na czym polega narażenie na niebezpieczeństwo
- Kiedy czyn jest przestępstwem z art. 160 § 1–3 kk
- Kto odpowiada – przykłady zawodów i sytuacji
- Co grozi za narażenie na niebezpieczeństwo
- Różnica między art. 160 kk a nieudzieleniem pomocy (art. 162 kk)
- Obrona w sprawie o narażenie na niebezpieczeństwo
- FAQ – najczęstsze pytania
Co mówi art. 160 kodeksu karnego
Art. 160 § 1 kk stanowi, że kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do 3 lat.
Jeżeli sprawca ma obowiązek opieki nad osobą narażoną – kara może wynieść nawet 5 lat (§2).
Czyn nieumyślny (§3) zagrożony jest karą do roku pozbawienia wolności.
Na czym polega narażenie na niebezpieczeństwo
To przestępstwo formalne – nie wymaga, aby ktoś rzeczywiście doznał obrażeń. Wystarczy samo stworzenie realnego ryzyka utraty życia lub zdrowia.
Przykłady:
- pozostawienie dziecka bez opieki w samochodzie w upalny dzień,
- niezabezpieczenie maszyny w miejscu pracy,
- nieudzielenie leków osobie zależnej,
- opuszczenie chorego pacjenta przez personel medyczny,
- zbyt szybka jazda z pasażerami – kierowca jako sprawca czynny.
Kiedy czyn jest przestępstwem z art. 160 § 1–3 kk
Warunkiem odpowiedzialności jest istnienie realnego i bezpośredniego zagrożenia, a nie tylko hipotetycznego.
Sąd ocenia to na podstawie opinii biegłych, okoliczności zdarzenia i zachowania sprawcy.
Wyróżnia się:
- § 1 – narażenie innej osoby (ogólne),
- § 2 – narażenie osoby, nad którą sprawca ma obowiązek opieki (np. rodzic, lekarz, ratownik),
- § 3 – forma nieumyślna, gdy sprawca nie chciał, ale mógł przewidzieć skutki swojego zachowania.
Kto odpowiada – przykłady zawodów i sytuacji
Art. 160 kk dotyczy nie tylko osób prywatnych. Odpowiedzialność często ponoszą także:
- lekarze i personel medyczny – za zaniechanie zabiegów lub brak nadzoru,
- nauczyciele i opiekunowie – za pozostawienie dzieci bez opieki,
- pracodawcy i kierownicy – za dopuszczenie pracownika do pracy w warunkach zagrożenia,
- ratownicy, kierowcy, instruktorzy sportowi – gdy ich zaniedbania narażają innych na uraz lub śmierć.
Co grozi za narażenie na niebezpieczeństwo
- do 3 lat pozbawienia wolności – czyn umyślny (§1),
- do 5 lat pozbawienia wolności – jeśli sprawca miał obowiązek opieki (§2),
- do 1 roku pozbawienia wolności – gdy czyn popełniono nieumyślnie (§3).
Sąd może orzec także zakaz wykonywania zawodu, jeśli czyn pozostaje w związku z działalnością zawodową (np. lekarz, opiekun, kierowca autobusu).
Różnica między art. 160 kk a nieudzieleniem pomocy (art. 162 kk)
Oba przepisy dotyczą zagrożenia życia, ale różnią się momentem działania:
- Art. 160 kk – sprawca stwarza niebezpieczeństwo,
- Art. 162 kk – sprawca nie reaguje na już istniejące niebezpieczeństwo.
Obrona w sprawie o narażenie na niebezpieczeństwo
W sprawach z art. 160 kk kluczowe jest wykazanie, że zagrożenie było tylko teoretyczne, a nie realne – lub że to nie oskarżony był gwarantem bezpieczeństwa.
W obronie często wykorzystuje się:
- opinie biegłych (czy rzeczywiście istniało bezpośrednie zagrożenie),
- brak zamiaru narażenia – przy formie nieumyślnej,
- brak obowiązku opieki (np. osoba nie była formalnie odpowiedzialna za pokrzywdzonego),
- działanie w stanie wyższej konieczności lub błędzie co do sytuacji.
FAQ – najczęstsze pytania
Czy wystarczy, że ktoś mógł się narazić na niebezpieczeństwo?
Nie. Przestępstwo zachodzi tylko wtedy, gdy zagrożenie było realne i bezpośrednie – nie wystarczy sam hipotetyczny scenariusz.
Czy art. 160 kk dotyczy też kierowców?
Tak, szczególnie w sytuacjach, gdy przewożą pasażerów i ich zachowanie (np. rażące przekroczenie prędkości) naraża ich na utratę zdrowia lub życia.
Czy można odpowiadać z art. 160 kk za zaniechanie?
Tak – jeśli osoba miała prawny obowiązek działania (np. lekarz, opiekun, pracodawca) i nie podjęła koniecznych czynności.
Potrzebujesz obrony w sprawie z art. 160 kk?
Adwokat Łukasz Oleś prowadzi sprawy dotyczące narażenia na niebezpieczeństwo, reprezentuje oskarżonych i analizuje materiał dowodowy pod kątem błędów w ocenie ryzyka.
Skontaktuj się, jeśli toczy się wobec Ciebie postępowanie lub chcesz sprawdzić, czy Twoje zachowanie mogło być błędnie zakwalifikowane.
tel. 32 307 01 77
[email protected]
