Po rozwodzie lub rozstaniu rodziców kwestia kontaktów z dzieckiem staje się jedną z najważniejszych spraw do uregulowania. Co jednak w sytuacji, gdy kontakty jednego z rodziców zagrażają dobru dziecka? Czy można je ograniczyć, a nawet całkowicie zakazać? Polskie prawo dopuszcza takie rozwiązania, ale tylko w wyjątkowych okolicznościach. W artykule wyjaśniamy, kiedy sąd może ograniczyć kontakty i jakie dowody są potrzebne, aby to uzasadnić.
Na czym polega ograniczenie kontaktów z dzieckiem?
Kontakty z dzieckiem są niezależne od władzy rodzicielskiej i przysługują każdemu rodzicowi. Oznacza to, że nawet jeśli jeden z rodziców nie sprawuje opieki, nadal ma prawo spotykać się z dzieckiem i kontaktować się z nim telefonicznie czy internetowo. Zgodnie z art. 113 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
„Rodzice oraz dzieci mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów.”
Ograniczenie kontaktów oznacza, że sąd wprowadza szczególne zasady ich realizacji, np.:
- zakaz nocowania u drugiego rodzica,
- kontakty tylko w obecności kuratora lub drugiego opiekuna,
- ograniczenie liczby spotkań do np. 2 godzin raz w tygodniu,
- zakaz zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania.
Kiedy sąd może ograniczyć kontakty z dzieckiem?
Zgodnie z art. 1132 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, sąd może ograniczyć kontakty, jeśli ich realizacja:
„zagraża dobru dziecka lub je narusza.”
Najczęstsze sytuacje, w których sąd ogranicza kontakty:
- rodzic stosuje przemoc psychiczną lub fizyczną wobec dziecka,
- rodzic nadużywa alkoholu lub narkotyków,
- rodzic manipuluje dzieckiem przeciwko drugiemu opiekunowi,
- kontakty destabilizują psychicznie dziecko (np. po próbach porwania),
- rodzic nie przestrzega wcześniejszych postanowień sądu.
Każdy przypadek jest oceniany indywidualnie – sąd musi mieć pewność, że ograniczenie kontaktów służy dobru dziecka.
Jak udowodnić, że kontakty szkodzą dziecku?
Aby uzasadnić wniosek o ograniczenie kontaktów, trzeba przedstawić konkretne dowody. Najczęściej są to:
- zeznania świadków (np. dziadków, nauczycieli, psychologów),
- notatki policyjne z interwencji,
- zaświadczenia lekarskie lub opinie psychologa,
- raporty kuratora lub pedagoga szkolnego,
- nagrania, zdjęcia lub wiadomości potwierdzające niepokojące zachowania,
- decyzje z postępowań karnych lub z Niebieskiej Karty.
Ważne jest, aby pokazać, że zagrożenie dla dziecka jest rzeczywiste, a nie oparte jedynie na emocjach lub konflikcie między rodzicami.
Czy można całkowicie zakazać kontaktów z dzieckiem?
Tak, ale tylko w skrajnych przypadkach. Całkowity zakaz kontaktów (na podstawie art. 1133 KRO) orzekany jest wyjątkowo – np. gdy rodzic:
- jest skazany za znęcanie się nad dzieckiem,
- podejmuje próby porwania lub przemytu dziecka za granicę,
- ma poważne zaburzenia psychiczne nieleczone farmakologicznie,
- naraża dziecko na poważne niebezpieczeństwo.
Taki zakaz może być orzeczony czasowo lub bezterminowo – jednak zawsze istnieje możliwość jego uchylenia, jeśli sytuacja ulegnie zmianie.
Jak może pomóc adwokat w sprawie o ograniczenie kontaktów?
Sprawy o ograniczenie lub zakaz kontaktów są bardzo delikatne i często emocjonalne. Adwokat od spraw rodzinnych może pomóc w:
- przygotowaniu profesjonalnego wniosku do sądu,
- zebraniu i ocenie dowodów,
- reprezentacji podczas rozpraw,
- wniosku o zabezpieczenie kontaktów na czas trwania procesu,
- udzieleniu wsparcia w kontaktach z kuratorem lub psychologiem.
Adwokat z Katowic, mający doświadczenie w sprawach o ograniczenie kontaktów z dzieckiem, może skutecznie zadbać o to, by dobro dziecka zostało należycie zabezpieczone – zarówno w postępowaniu sądowym, jak i pozasądowym.
tel. 32 307 01 77
[email protected]
