Zatrzymanie przez Interpol to jeden z najbardziej stresujących momentów w życiu. Często następuje nagle — przy kontroli granicznej, na lotnisku, a nawet w trakcie urlopu. Sprawdź, co zrobić, gdy jesteś zatrzymany na podstawie czerwonej noty i jak wygląda procedura przekazania do Polski.
Na czym polega zatrzymanie przez Interpol
Zatrzymanie następuje, gdy państwo członkowskie Interpolu zidentyfikuje osobę oznaczoną czerwoną notą (Red Notice). Nie jest to nakaz aresztowania sam w sobie, ale sygnał o międzynarodowym poszukiwaniu. Ostateczna decyzja o areszcie należy do lokalnych organów.
Podstawy prawne i różnica między notą a ENA
Czerwona nota Interpolu to informacja o poszukiwaniu danej osoby na wniosek kraju. W Unii Europejskiej często towarzyszy jej Europejski Nakaz Aresztowania. Warto rozróżnić:
- Interpol – system międzynarodowy, obejmuje państwa spoza UE (np. USA, Kanada, Australia).
- ENA – instrument unijny, szybszy, ale mniej elastyczny.
- Dyfuzja – mniej formalny komunikat Interpolu, ale też może skutkować zatrzymaniem.
Pierwsze kroki po zatrzymaniu – co robić
- Nie podpisuj niczego bez tłumacza i adwokata.
- Zażądaj kontaktu z obrońcą specjalizującym się w sprawach międzynarodowych.
- Poproś o wgląd w dokument wskazujący podstawę zatrzymania (Red Notice / ENA / wniosek ekstradycyjny).
- Nie udzielaj niepotrzebnych informacji – każda wypowiedź może zostać przekazana Polsce.
Jak działa obrona – strategia i argumenty
Obrona skupia się na wykazaniu, że zatrzymanie jest bezpodstawne lub narusza prawa człowieka. Adwokat może:
- złożyć wniosek o uchylenie czerwonej noty (do Interpol Commission for Control of Files),
- odwołać się do sądu w kraju zatrzymania,
- złożyć wniosek o kaucję lub dozór policyjny,
- poinformować ambasadę RP i skoordynować działania z obrońcą w Polsce.
Ile trwa zatrzymanie i ekstradycja
Czas zależy od kraju. W UE to zwykle 60–90 dni, w USA lub Ameryce Południowej – kilka miesięcy. W tym czasie trwa analiza materiałów i decyzja o przekazaniu. Kluczowe: działać szybko, by złożyć wnioski o uchylenie lub środki zapobiegawcze jeszcze przed decyzją organu centralnego.
