Z biegiem lat zaczęto dostrzegać właściwości lecznicze oraz terapeutyczne konopi indyjskich, a w wielu krajach europejskich posiadanie i sprzedaż marihuany jest legalna. W Polsce posiadanie nawet niewielkiej ilości narkotyków, w tym oczywiście marihuany jest nadal karane. Zatem powstaje pytanie jaka kara grozi za posiadanie marihuany?
Przestępstwa narkotykowe a kara za posiadanie marihuany
Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje kary za posiadanie narkotyków i substancji odurzających, wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu oraz udzielanie ich osobom trzecim. Kara uzależniona jest przede wszystkim od ilości posiadanej substancji – oczywiście im większa ilość tym kara jest wyższa.
Karą za samo posiadanie marihuany jest pozbawienie wolności nawet do lat trzech, a przy znacznej jej ilości grozi kara nawet do lat dziesięciu.
Natomiast udzielanie marihuany innej osobie zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności, a udzielanie jej małoletniemu jest zbrodnią, zagrożoną karą od 3 do 15 lat pozbawienia wolności.
Pojęcie „znacznej ilości środków odurzających” nie zostało sprecyzowane przez ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii, a w orzecznictwie można znaleźć różne poglądy na ten temat. Jednak sąd wyrokując w zakresie wymiaru kary bierze pod uwagę rodzaj posiadanych narkotyków (tzw. „miękkich” lub „twardych”), ich wagę oraz przeznaczenie – na własny użytek albo w celu dalszej sprzedaży. Znacznie mniej korzystna będzie sytuacja sprawcy, kiedy zostanie schwytany „na gorącym uczynku” z podzielonym suszem konopnym na kilka porcji w torebkach strunowych niż w jednym opakowaniu.
Jaka kara grozi za posiadanie marihuany w przypadku mniejszej wagi?
Posiadanie nieznacznej ilości narkotyków może być uznane za przypadek mniejszej wagi. Wówczas sąd może orzec wobec sprawcy karę łagodniejszą. Są to grzywna, ograniczenie wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii daje możliwość starania się o umorzenie postępowania zgodnie z art. 62a ustawy. Jeżeli sprawca posiada narkotyki na własny użytek w ilości nieznacznej, to można umorzyć postępowanie również przed jego wszczęciem. Warunkami są niecelowość ukarania sprawcy ze względu na okoliczności popełnienia czynu oraz stopień jego społecznej szkodliwości. Decyzja o umorzeniu postępowania ma charakter ocenny i zależy od prokuratora nadzorującego postępowanie. W postępowaniu sądowym natomiast od decyzji sądu.
W toku postępowania przygotowawczego sprawcy może zostać zaproponowane dobrowolne poddanie się karze. Zanim jednak sprawca zdecyduje się do przyznania do winy, korzystniej dla niego będzie skorzystanie najpierw z pomocy obrońcy.
