Dzisiaj prezentuję uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2019 r. sygn. akt I NSNZP 2/19. Sprawa dotyczy pytania czy zadośćuczynienie za szkodę osobową może rościć osoba bliska poszkodowanego, który wskutek zdarzenia doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Interwencja Prokuratora Generalnego.
W sprawie skargę nadzwyczajną wywiódł Prokurator Generalny, zaskarżając orzeczenie Sądu Apelacyjnego w części, tj. w zakresie, w którym Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu Okręgowego ten sposób, że oddalił powództwo byłej żony i syna poszkodowanego o zadośćuczynienie za błąd lekarski skutkujący u niego udarem.
Powstało pytanie czy czy najbliższym członkom rodziny poszkodowanego, który w wyniku czynu niedozwolonego doznał ciężkiego i trwałego rozstroju zdrowia, przysługuje roszczenie o zadośćuczynienie pieniężne z tytułu naruszenia ich własnego dobra osobistego na podstawie art. 448 k.c.
Zadośćuczynienie za szkodę osobową – wyrok SN nie po myśli skarżącego.
Sąd Najwyższy niestety stwierdził, że osobie bliskiej poszkodowanego, który na skutek czynu niedozwolonego doznał ciężkiego i trwałego rozstroju zdrowia, nie przysługuje zadośćuczynienie pieniężne na podstawie art. 448 k.c.
O kwestii zadośćuczynienia za doznaną krzywdę więcej na moim blogu.