Niedawna uchwała Sądu Najwyższego w sprawie kredytów frankowych utrwaliła korzystną linię orzeczniczą dla konsumentów. Znakomita większość tych spraw kończy się wygraną z bankiem, co skutkuje unieważnieniem wadliwej umowy i roszczeniem o zwrot kosztów kredytu. Bywa, że banki utrudniają finalne rozliczenie się, a nawet deklarują „straszą” pozwami o zwrot kapitału. Czy porozumienie kompensacyjne pozwala zamknąć definitywnie spór dotyczący wzajemnych rozliczeń?
Dlaczego warto rozważyć porozumienie kompensacyjne z bankiem?
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na treść orzeczenia sądowego. Sprawy, które były wytaczane w latach 2020-2021 często obejmowały tylko roszczenie o ustalenie, że umowa jest nieważna oraz o zapłatę kwoty ponad udzielony kapitał. Działo się tak, albowiem w sądach dominowała nie teoria dwóch kondykcji, a salda. Dopiero później orzecznictwo przyjęło tą pierwszą koncepcję, która zakłada, że każdej ze stron należy się zwrot wszystkie, co dotychczas było świadczone na rzecz drugiej.
Ponadto stosunkowo niedawno czymś normalnym stało się zabezpieczenie powództwa w sprawie frankowej. Stąd też wiele kredytobiorców płaciło raty w trakcie procesu, które często nie były już objęte żądaniem pozwu. W związku z powyższym kwoty żądane w pozwie były niższe niż faktycznie uiszczone na rzecz banku.
W takiej sytuacji warto się zastanowić nad podpisaniem porozumienia kompensacyjnego z bankiem.
Co daje porozumienie kompensacyjne z bankiem?
Porozumienie to nic innego jak umowa co do realizacji wzajemnych roszczeń. Bank oczywiście oczekuje, że konsument rozliczy w ramach potrącenia swoje roszczenie z roszczeniem banku (zwrot kapitału udzielonego w związku z wykonaniem umowy). Zawarcie porozumienia kompensacyjnego w wielu sytuacjach może okazać się bardzo korzystne, albowiem banki uwzględniają w nim kwoty zasądzone wyrokiem oraz pozostałe uiszczone przez konsumenta w toku wykonania umowy. Skutkiem jest definitywne zakończenie sporu pomiędzy stronami.
Czasami jednak bank bywa oporny i nie chce zwrócić np. niezasądzonych odsetek od kwot, co do których był wzywany przed lub w toku procesu. Ponadto pojawiają się wątpliwości instytucji finansowej co do zwrotu kwot niektórych ubezpieczeń. Zdarzają się również postanowienia, które mogą budzić wątpliwości. Takim przykładem były „furtki”, które uprawniały bank do dochodzenia innych roszczeń. Przede wszystkim należy mieć tutaj na myśli wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. Na szczęście TSUE rozprawił się z tymi żądaniami nie postawiając wątpliwości, że bankom się one nie należą.
Zawarcie porozumienia kompensacyjnego generalnie kończy spór i pozwala nie obawiać się, że bank pozwie kredytobiorcę o cokolwiek. Niemniej za każdym razem warto szczegółowo zapoznać się z treścią takiej umowy, najlepiej przy pomocy wyspecjalizowanego adwokata.
Kredyty frankowe
Zastanawiasz się nad swoim kredytem frankowym? Skontaktuj się z Kancelarią.
